8 augustus 2009.

Een weekend dat anders verloopt dan ik verwachte, ik zou zondag weg maar dat is niet gelukt. Zaterdag op het laatste moment maar besloten om naar zuid Drenthe te gaan en daar de resterende Hunebedden te zoeken die daar te vinden zijn. Ondanks het soms wat regenachtige weer een leuke dag.


Klik op de foto voor een grotere afbeelding.


D31 in Hunzebos tussen
Exloo en Valthe

D32 - Odoorn

D34 - Valthe west

D35 - Valthe zuidwest

D36 - Valthe zuid

D37 - Valthe zuid

D38 - Valtherbos boven Emmen

D39 - Valtherbos boven Emmen

D40 in het Valtherbos bij Emmen

D41 - Emmen noord

D42 - Emmeres

D43 - Emmen Schimmeres

D44 - Emmen Westenesch

D45 in de Emmerdennen

D46 - Emmen, in de wijk Angelslo

D47 - Emmen, in de wijk Angelslo

Kei met het portret van
prof. Van Giffen ook wel eens
de 'vader' van de hunebedden
genoemd vlakbij D49 bij
Schoonoord.

prof. Van Giffen

D49 "De Papeloze Kerk" -
bij Schoonoord

D50 Noord-Sleen

D51 Noord-Sleen

D52 - Diever

D53 bij Havelte (Havelterberg)

D54 bij Havelte (Havelterberg)


De zoektocht naar hunebedden is alleen maar gelukt door de informatie die ik op de Hunebedden in Nederland website heb gevonden, een zeer informatieve site met alles wat je wilt weten over hunebedden.

Tijdens mijn bezoekjes aan de diverse hunebedden heb ik veel dingen gezien en gehoord. Van zeer domme opmerkingen over het ontstaan van de hunebedden tot … Wat mij vooral stoorde is het totale ontbreken aan respect voor deze monumenten, men heeft blijkbaar geen idee dat deze hunebedden zo’n 5000 jaar geleden onder zeer moeilijke omstandigheden zijn gebouwd.
Men gebruikt de hunebedden als speelobject, men weet niet hoe snel men op de hunebed moet klimmen. Er zijn mensen die denken dat het een stortplaats is voor afval, triest.

Leuk verhaal, of niet:

Op zoek naar de hunebedden D38, D39 en D40 in het Valtherbos ben ik nog aardig verdwaald, na lang dwalen had ik eindelijk de hunebedden gevonden. Maar toen kwam het probleem, waar stond mijn auto.. Na een tijdje dwalen zag ik hem staan, joepie dacht ik, maar jammer het was een andere witte auto. De paniek sloeg toen echt toe, na nog een tijdje lopen herkende ik ineens de weg en had na 3 kwartier dwalen mijn auto toch terug gevonden.